Arbeidsethos in de bajes

Nieuwersluis, 25-3-2019

‘Werkweigeraar’ staat er onder mijn naam en foto nu, nadrukkelijk rood omkaderd. Ik zag dit afgelopen week in het kantoor van de piwi’s op het grote beeldscherm met foto’s en namen van alle gevangenen in de afdelingen QA en QB. Bij de andere vrouwen staat op die plek welk werk ze doen, omkaderd in verschillende kleuren, bijvoorbeeld roze, paars, groen en blauw, en geel voor ‘ziek’.

Tot kort geleden stond er bij mij helemaal niets. Het gebeurde wel eens dat de piwi’s niet zagen, of vergaten, dat ik niet werk. Ze maakten dan de ‘fout’ om me niet in de cel op te sluiten, zoals de baas verlangt, als de andere vrouwen werken. Kennelijk moet de knalrode melding ervoor zorgen dat ze dat wèl doen. Overigens: wie ziek is, blijft de hele dag opgesloten, een straf om je weer snel aan het werk te krijgen.

Maar hoe zit het nu met die werkplicht?

Prison Profits, Joke K. 7-2-2019 Nieuwersluis

Continue reading →

‘Stoplichtmodel’ in bajes is chantage en bezuinigingsmaatregel
Joke K. uit Nieuwersluis

Ieder mens wil in vrijheid leven. Een intens verlangen dat je dagelijks plaagt als je gevangen zit. Het minste beetje meer bewegingsruimte dat je zou kunnen worden gegund, zul je geneigd zijn aan te grijpen. Pakken, die kans. Als dat gevoel weg is, ben je afgestompt, verloren. Op de wetenschap dat vrijheid een onbedwingbare eerste levensbehoefte is, de wetenschap van de onmisbaarheid van vrije ruimte, is het op 1 maart 2014 ingevoerde gedragsexperiment “promoveren en degraderen” gebaseerd. Het is gebaseerd op het feit dat wie zich opgesloten weet de adem wordt ontnomen, zich niet vrijelijk emotioneel kan uiten omdat er op je gelet wordt. Zodat alle woede, verdriet en frustratie worden opgekropt omdat een uitbarsting ervan bestraft wordt. De uitweg die je wordt geboden is pure chantage. Continue reading →