Neederland wordt schoongeveegd

(English translation here, Artikel als pdf)
Hijs de vlag! Laat het rood-wit-blauw bij alle scholen wapperen, fier voor het Vaderland! Hoog Holland Hoog! Laat ons Volkslied aanheffen bij naturalisatie ceremonies en verplicht de radio Nederlandstalige muziek te draaien. Veeg de straten schoon, want iedereen moet het weten: Neederland is van ons.
Dit is de tijd waarin we leven. Niets van het hier genoemde is gechargeerd. Neederland wordt schoongeveegd, want stelt u zich eens voor! Een illegaal, die mag toch niet blijven?! Wat moet dat hier haar zijn stappen zetten in onze straten, hun handen steken in ons vuilnis, haar kinderen baren in onze strafkampen? Betalen zullen ze! Vrouwen en kinderen eerst.

Wij Neederlanders zullen daarvan niets voelen. Wij mogen nog onze soep komen brengen en onze kerken openstellen. Wij mogen nog zorgen voor het menselijk gezicht van onze maatschappij en wij mogen nog bidden en jammeren en gezangen ten gehore brengen aan de hekken met het NATO draad. Dank u heer, voor alle goede zorgen. Geef ons heden ons dagelijks brood en de korsten aan de zielige vluchteling. Wat een prachtig land toch.

Maar zeg nu zelf: Zo’n minister, die mag toch niet blijven?! Wat moet dat hier zijn moraal van christelijke waarden als een stofzuiger boven stad en streek houden en op maximale vreemdelingenhaat zetten? Dat zuigt! En niet zo’n beetje ook. Het is niet meer met de bezem erdoorheen zoals Albayrak en Verdonk en dan met stoffer en blik wat uitschudden over Belgié. Neen! Europese afspraken, weet u wel.

Het wordt tijd om de aanval in te zetten en de stekker eruit te trekken, ter fine van uitzetting van die stofzuiger en het onschadelijk maken van gans de ministerraad. Het is de tijd waarin wij leven die dit noodzakelijk maakt. Menig kraker ondervindt thans ook wat het is om opgejaagd te worden want ook zij zijn strafbaar en voor wat betreft de jacht op al het rondzwervend volk, daarvan kunnen talloze daklozen eveneens meespreken.

Al deze mensen, illegalen, krakers, daklozen, zij hebben één ding gemeen. Zij worden tentoongesteld als waardelozen in de freakshows die zich onafhankelijke media noemen. Zij worden bestempeld als bedreiging voor de nationale veiligheid als dragen zij bomvesten op dammen en pleinen, in trams en bussen. Zij worden nagezeten door ordetroepen die politie heten, of bijzonder opsporingsambtenaar, of stadswacht, bewaker, of portier, zolang die maar het insigne dragen met de vuist die slaan mag.

Toch is er één niet te vergeten verschil tussen de kraker en de dakloze enerzijds en de illegaal anderzijds (los van het feit dat de één ook de ander kan zijn, maar voor het gemak): als de kraker of de dakloze de bajes tenslotte, na kortere of langere tijd, uit mag lopen, heeft deze het recht om te midden van al deze Hollandse stront te blijven leven.

Je bent toch Neederlander!? Nee, dan kan je niet slechts enkel om het feit van je aanwezigheid (wie wil dat eigenlijk nog? Het stinkt hier zo!) beboet, opgesloten en in elkaar geslagen worden. Zelfs al worden nog zoveel klappen uitgedeeld in een smerige cel van de smeris. Zelfs al worden nog zovelen opgesloten en van al hun menselijkheid ontdaan. Dat paspoort, dat BSN nummer, het zorgt ervoor dat, ondanks alles, nog de gunst van het mogen blijven wordt verleend. Zelfs het ontzielde lichaam van de arrestant mag nog ijlings begraven worden om voorgoed in de Nederlandse bodem te rusten, doodsoorzaak onbekend.

Ben je Neederlander? Dan kun je zelf een einde maken aan je vervolging: door te capituleren. Dat is simpelweg een kwestie van slavenwerk aanvaarden, huur betalen aan een uitbuiter met een kast van een huis in Wassenaar, en als een zombie voor de televisie hangen en al het braaksel slikken dat daar over u wordt uitgekotst. Dan is de minister tevreden, is uw buurman tevreden en zullen in de loop der jaren de politie en de inlichtingendienst overtuigd raken van uw pacificatie. Het gevaar is geweken.

Maar… bent u illegaal, dan zal dit alles u niet baten, het is niet eens mogelijk! Zelfs het laagste stuk arbeid dat u bereid bent te verrichten is verboden. Zelfs de kleinste kamer kunt u nog niet huren. Over televisie hoeft niet eens te worden nagedacht (al mist u weinig). Van capituleren kan nimmer sprake zijn. Paria dat u bent! Crimineel. Overlastgever. Probleem! U kunt u maar beter uit de voeten maken, maar een heksenjacht, nee… De minister is gelovig, ziet u. Hij zegt alleen: biedt zulke mensen geen onderdak, dan denken ze maar dat ze blijven mogen. In de goot ermee, wegspoelen, afzuigen, oplossen. Het enige onderdak, het enige vreten dat u krijgen mag, is die tussen de muren, hekken, sloten en schrikdraad van onze werkgelegenheid creërende gevangenissen. Hét ultimum remedium voor een mens zonder toekomst, tot die tenslotte toegeeft te zullen vertrekken.

Vertrek ís mogelijk. Kijk naar het vermanende vingertje van de minister! Er is keuze genoeg tussen hongerdood, verdrinking, marteling en moord. Uit het zicht, uit onze gedachten. Niet meer de zorg van ons land waarin mensen maar ten prooi vallen aan huisjesmelkers, pooiers en mensensmokkelaars die dankzij de illegaliteit, door onze wetten bedacht, hun gang kunnen gaan. Niets meer van dat al. Onze wet is onze wil en boven alles moet daaraan juist het slachtoffer van die wet als dader worden veroordeeld en bestraft.

Dader? Men kan dan maar beter werkelijk dader zijn, en met recht! Geen vreten? Dan stelen. Geen geld? Dan de tas van een winkelende geldbuidel in de Kalverstraat. Geen woning? Dan het pand van de speculant. Het is alles met recht en het zou net zoveel gerechtigheid zijn indien die ministers aan het binnenhof in één klap zouden worden weggevaagd, want: Geen vrijheid? Geen onderdrukkers!

Menig dictator werd in de loop van de geschiedenis een kopje kleiner gemaakt en er werd gedanst om zijn lijk, gejuicht om zijn einde, gevierd de vrijheid. Het feit dat Neederland zich een democratie noemt, vrijwaart de natiestaat niet van zulk broodnodig ingrijpen in de macht. Niet om de macht over te nemen, maar om deze af te breken. Het zal alles niet legaal zijn, maar ach. Er is wel meer niet legaal. Voor sommigen is de illegale actie een keuze. Voor anderen het illegaal verblijf een opgelegd feit.

Laat ons allen daders zijn!

Joke Kaviaar, 16 juli 2011